Mamablog

Tja en hoe gaat het eigenlijk met mij?

Daar praat ik eigenlijk bijna met niemand over, aangezien ik het er wel over heb vinden veel mensen het maar raar of ik moet me niet aanstellen het gaat wel weer over.

Na heel veel wikken en wegen en een paar hele diepe dalen, toch besloten in december contact op te nemen met de website geen roze wolk. Me verhaal uitgelegd en hoe ik me voel. Zei zag een spoedgevaal en een week later had ik al een telfonisch consult met haar. heb 1,5 uur aan de lijn gehangen. En wat een herkenning allemaal.

Extreem uitgeput: zolang ik door ging/ga gaat het goed tot ik thuis kom dan is het over en kan ik niks meer hebben.

Uitgeputte vitamines en mineralen ( terwijl ik die wel slikte, maar te lage dosissen en wat je vind in de winkels is allemaal chemische en niet natuurlijke vitamines en mineralen wat dus slecht wordt opgenomen door je lijf) Vandaar dat ik dus geen verschil merkte met wel of niet bij slikken.

Zware hypoglykemie: Als ik wat at wat suiker bevatte was ik 10 minuten later moe, kreeg hoofdpijn, trillerig, me niet kunnen concentreren etc. Constant agressief, boos om niks etc. Telkens als ik wat at steeg me bloedsuiker wat normaal is alleen mijn lijf maakt te veel insuline aan waardoor die met een bloedgang instort en ik me dus niet goed voel, wat resulteerd dat veel mensen dan weer gaan eten en dus in een cirkeltje terrecht komen. Ik daarentegen heb een verleden met eetproblemen waardoor ik dus niet ging eten en dus bijna tegen de vlakte ging, tenzij ik meteen direct na het eten druk aan de gang ging dan ging het redelijk.

Dus heel erg opletten met wat ik eet. Producten waar suikers aan toegevoegd zijn eten we dus niet meer en dat is een hoop. Zelfs in brood zit een pietpeuterig beetje ( om je korst een mooi kleurtje te geven ) ga voor de grap maar is de supermarkt in en kijk waar het allemaal niet in zit en tevens de suikervervangers niet, zoals honing, glucose stroop etc. Als ik kleine porties op een dag eet gaat het ook beter. Dus niet 4 boterhammen in 1 keer maar 2 in boterhammen max per keer.

Zelfs bepaalde fruitsoorten, een rijpe banaan gaat niet maar een onrijpe wel, heeft allemaal met GI waardes te maken ( glycemische Index ).

We leren er mee leven maar af en toe zo lastig, ga maar is uit eten bij de chinees, dat is bijna niet te doen.

Op jason zijn verjaardag in een half jaar tijd voor het eerst een klein beetje gebak op. Dennis heeft het de rest van de week te bezuren gehad gewoon niet leuk.

Maar we komen er uiteindelijk wel is alleen een heel lange weg. Ben me lichaam al sinds me 15e aan het uitputten, eerst me eetproblemen waar 3 ziekenhuisopnames aan vast zaten waarvan de laatste kantje boord als je nog maar 26kg weegt. Op me 21e ging het iets beter dat ik me eerste vriendje leerde kennen. Tot ik daar per ongeluk zwanger van raakte wat door veel gepush van hem een abortus werd waar ik nog steeds heel verdrietig om ben. waardoor het weer niet lekker met me ging.

Gelukkig leerde ik Dennis kennen in 2008 en ging het wat beter een heel end beter zelfs. Maar jaar later zwanger, daarna 6 maanden borstvoeding en meteen weer zwanger van Riley. dus behoorlijke uitputtingslag wat je niet zomaar even weer rechttrekt. Wat ik te horen heb gekregen is: trek hier minimaal maar een half jaar voor uit wil je zien dat het beter gaat, en daar heeft ze helemaal gelijk in gehad. Gaat stukje bij beetje nu beter en an me herhaal consult een maand terug kunnen we nu meer aangezien Riley nbijna niet meer drinkt bij me. Een pnd gaat uiteindelijk over in zware Pms wat dus ook gaande is.

Dus op de vraag hoe het gaat met de mama?

Steeds beter gelukkig maar we zijn er nog lang niet.

We hebben nu vrij nog paar dagen en na 4 dagen kwam de vermoeidheid er uit en ben ik 2 dagen niks waard geweest. Wat haar advies ook was waar het kan je rust nemen zoveel mogelijk en anders ziek melden. Het laatste is een lastig iets voor mij.

Daarbij ook begonnen met sporten sinds  januari, dan zou je denken kan dat wel samen? JA ook dat geeft je meer energie waar jeje beter van gaan voelen, en zorgt ervoor dat ik minder pieken en dalen in me suikergehalte heb. Minder het is er niet mee weg.

Is een heel lang verhaal geworden en hoop een beetje op normale reacties, hebben het er al moeilijk genoeg mee.

Liefs Astrid.